سرمایه اجتماعی و اخلاق زیست محیطی کشاورزان

زمینه: بهره مندی از اخلاق زیست محیطی پیش زمینۀ حل مشکلات زیست محیطی بوده و از عوامل مختلفی تأثیر می‏پذیرد. در راستای شناسایی این عوامل، هدف اصلی این مطالعه، بررسی رابطۀ سرمایۀ اجتماعی و اخلاق زیست محیطی کشاورزان است. روش: روش تحقیق مطالعۀ حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری این پژوهش، همۀ کشاورزان شهرستان زابل در سال زراعی 93-94 بودند که 178 نفر از آن ها بر اساس جدول بارتلت و همکاران و با روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونۀ آماری گزینش شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‏های استاندارد و محقق ساخته استفاده شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده گردید. یافته ها: نتایج یافته‏های تحقیق نشان داد که بین متغیرهای سرمایۀ اجتماعی و همۀ مؤلفه های آن با اخلاق زیست محیطی در سطح 01/0 رابطۀ معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: سرمایۀ اجتماعی کشاورزان رابطۀ مستقیمی با اخلاق زیست محیطی آنان دارد. بنابراین، توجه و سرمایه گذاری برنامه ریزان و سیاست گذاران بر روی سرمایۀ اجتماعی کشاورزان موجب بهبود اخلاق زیست محیطی آنان و عدم توجه به آن موجب کاهش اخلاق زیست محیطی می‏شود.